वारी

-
  वारी
    वारी चालली  पंढरी
     विठ्ठल  विठ्ठल  गजर,
   वारकरी  चाले  पायी
      माझं कोरडं वावर .
 टाळ  आणि  टाळ्या
    मुखी भजन  विठूचे ,
घरी  पोरं आणि  गुरं
  माझं  कोरडं  वावर.
एक डोळा आभाळी ,
  एक डोळा अश्रू   ढाळे ,
ऋण कसे  फेडणार
 माझं कोरडं वावर.
 दुष्काळ  दयेचा  पडला
 मळा  मायेचा  आटला,
चंद्रभागे वाळवंट
 माझं कोरड वावर
ज्ञानेश्वर  तुकाराम
  तुम्ही  वैकुंठाला  गेला  ,
आम्ही  पंढरीला  जातो
 मागे  कोरडं वावर.
आषाढ  आला पाऊस  गेला
 विठ्ठलाला  साकडे
भजन   गात रोकडे
 मागे  कोरड वावर
नाही  धान्य  नाही  पैसा
  विठ्ठला  हा काळ कसा  ,
सावकारे गाठलो आता
 मागे  कोरडं वावर.
रोज  जाती जीव
 येत नाही  का रे कीव ,
विठ्ठला  कैसा  दगड  तू झाला
 पाड पाऊस  ,माझं कोरडं वावर.
     .....श्री. तुकाराम गायकर 

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

मराठी बाणा व जिल्हा परिषद शाळा

-
                   आज आपण   एकविसाव्या शतकात  इंग्रजी  भाषेचे  प्रचंड प्रमाणात  अनुसरण  करीत आहोत. हे आपल्या  मराठी  भाषाभिमानी  माणसाला  अजिबात  भूषणावह  नाही. पण  इंग्रजी  भाषाच एकमेव  ज्ञानभाषा  आहे, असा  गैरसमज  मराठी भाषेचा  शत्रू  बनत आहे.                                               थोडक्यात काय तर आपण  एका भयंकर  गैरसमज  आणि  अफवेने  मराठी  भाषेला  कमी  लेखत आहोत. कारण  मराठी  ही  शतकानुशतके  एक  ज्ञान भाषा  म्हणून  भारतात  नांदत होती आणि  आता  सुद्धा  नांदत  आहे.         आज वाईट  वाटते ते याच  गोष्टी बद्दल  की मराठी भाषकच मराठी  भाषेवर आक्रमण  करीत आहे.  त्यांना ...
अधिक वाचा

कणा - कवी कुसुमाग्रज (kana poem by Kusumagraj)

-
कणा - कुसुमाग्रज (kana poem by Kusumagra j) कणा   ‘ओळखलत का सर मला?’ - पावसात आला कोणी, कपडे होते कर्दमलेले, केसांवरती पाणी. क्षणभर बसला नंतर हसला बोलला वरती पाहून : ‘गंगामाई पाहुणी आली, गेली घरट्यात राहुन’. माहेरवाशीण पोरीसारखी चार भिंतीत नाचली, मोकळ्या हाती जाईल कशी, बायको मात्र वाचली. भिंत खचली, चूल विझली, होते नव्हते नेले, प्रसाद म्हणून पापण्यांवरती पाणी थोडे ठेवले. कारभारणीला घेउन संगे सर आता लढतो आहे पडकी भिंत बांधतो आहे, चिखलगाळ काढतो आहे, खिशाकडे हात जाताच हसत हसत उठला ‘पैसे नकोत सर, जरा एकटेपणा वाटला. मोडून पडला संसार तरी मोडला नाही कणा पाठीवरती हात ठेउन, फक्‍त लढ म्हणा’!                       भयंकर संकटातही आपला कणा म्हणजेच स्वाभिमान ताठ  कसा ठेवता येईल ; याची शिकवण देणारी ही कविता आहे.  कविवर्य कुसुमाग्रज  तथा वि.वा.शिरवाडकर यांच्या दिव्य  लेखणीतून तयार   झालेले    हे काव्यशिल्प अजरामर आहे. ज्या ज्या वेळी कुठेतरी निराशेची छाया जीवनाला ग्रासण्याचा प्रयत्न करते; त्या त्या वेळी ही...
अधिक वाचा