आनंदाचे डोही

कणा - कुसुमाग्रज (kana poem by Kusumagra j) कणा   ‘ओळखलत का सर मला?’ - पावसात आला कोणी, कपडे होते कर्दमलेले, केसांवरती पाणी. क्षणभर बसला नंतर हसला बोलला वरती पाहून : ‘गंगामाई पाहुणी आली, गेली घरट्यात राहुन’. माहेरवाशीण पोरीसारखी चार भिंतीत नाचली, मोकळ्या हाती जाईल कशी, बायको मात्र वाचली. भिंत खचली, चूल विझली, होते नव्हते नेले, प्रसाद म्हणून पापण्यांवरती पाणी थोडे ठेवले. कारभारणीला घेउन संगे सर आता लढतो आहे पडकी भिंत बांधतो आहे, चिखलगाळ काढतो आहे, खिशाकडे हात जाताच हसत हसत उठला ‘पैसे नकोत सर, जरा एकटेपणा वाटला. मोडून पडला संसार तरी मोडला नाही कणा पाठीवरती हात ठेउन, फक्‍त लढ म्हणा’!                       भयंकर संकटातही आपला कणा म्हणजेच स्वाभिमान ताठ  कसा ठेवता येईल ; याची शिकवण देणारी ही कविता आहे.  कविवर्य कुसुमाग्रज  तथा वि.वा.शिरवाडकर यांच्या दिव्य  लेखणीतून तयार   झालेले    हे काव्यशिल्प अजरामर आहे. ज्या ज्या वेळी कुठेतरी निराशेची छाया जीवनाला ग्रासण्याचा प्रयत्न करते; त्या त्या वेळी ही...